ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΟΣ - ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
Μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας ανέπτυξε στην εισήγησή του ο δρ Ιστορίας, Μάνος Περάκης: «Στα 1658 ο πορθητής του Ρεθύμνου, ο αρχιστράτηγος Δελή Χουσεΐν πασάς, αφιέρωσε ως βακούφιον το φέουδό του, δηλαδή την επαρχία Σφακίων, στις ιερές πόλεις των μουσουλμάνων, τη Μέκκα και τη Μεδίνα. Οι Σφακιανοί, εξαιτίας της προνομιακής αυτής θέσης τους σε σύγκριση με τις υπόλοιπες επαρχίες της Κρήτης, ετοίμαζαν αντίσταση σε κάθε προσπάθεια περιορισμού-περιστολής των οικονομικών και φορολογικών τους προνομίων από τις ντόπιες ηγετικές ομάδες εξουσίας. Εκατό χρόνια αργότερα, στα 1760-80, αλλάζει ριζικά η φυσιογνωμία της κρητικής ενδοχώρας, με την οικονομική και δημογραφική ισχυροποίηση της θέσης των χριστιανών έναντι των μουσουλμάνων, των πεδινών περιοχών έναντι των ορεινών, των μεγάλων λιμανιών έναντι των μικρών και φυσικά των προστατευόμενων λιμανιών. Τότε οδηγούνται σε μαρασμό οι παραδοσιακές οικονομικές δράσεις των Σφακιανών, το εμπόριο, η ναυτιλία και η κτηνοτροφία με τη συνακόλουθη οικογενειακή βιοτεχνική επεξεργασία των υποπροϊόντων της, και οι ίδιοι οι κάτοικοι της επαρχίας αναγκάζονται να μετακινηθούν για εγκατάσταση στην πεδινή κρητική ενδοχώρα. Στα χρόνια της ακμής των Σφακιανών και των προνομίων είχαν ανθήσει το εμπόριο και η ναυτιλία. Καραβοκύρηδες όπως ο Δασκαλογιάννης, μαζί με τις χρυσές μονέδες και τα ασημένια τάλιρα, έφεραν στην περιοχή τις ιδέες της Ευρώπης, λίγο πριν από τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση»
ΑΡΧΕΙΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗΣ |